DAC7 op gespannen voet met rechtszekerheid

Digitale platforms zullen bepaalde informatie over de gebruikers moeten gaan rapporteren aan fiscale autoriteiten. Het bieden van rechtszekerheid lijkt in deze plannen vooralsnog een ondergeschoven kindje.

De Raad van de Europese Unie heeft op 22 maart 2021 een Richtlijn EU 2021-514 (ook wel DAC7 genoemd) aangenomen waarbij de automatische uitwisseling van informatie wordt ingevoerd voor exploitanten van digitale platforms. Op grond van de DAC7-richtlijn zullen digitale platforms die zijn gevestigd binnen of buiten de Europese Unie bepaalde informatie moeten rapporteren over de gebruikers. De gerapporteerde gegevens kunnen vervolgens door de belastingautoriteiten worden gebruikt voor de heffing van bijvoorbeeld inkomstenbelasting en BTW.

Uiterlijk 31 december 2022 zal de DAC7-richtlijn in Nederland (en de andere EU-lidstaten) moeten zijn geïmplementeerd. Hierna vangt de rapportageverplichting voor de digitale platforms aan. Op 8 oktober 2021 heeft het ministerie van Financiën het Nederlandse conceptwetsvoorstel ter implementatie van de richtlijn gepubliceerd. Aan de hand van dit wetsvoorstel zullen onder meer wijzigingen worden doorgevoerd in de Wet op de internationale bijstandsverlening bij de heffing van belastingen. 

Naar aanleiding van het conceptwetsvoorstel heeft de Nederlandse Orde van Belastingadviseurs, via internetconsultatie, onlangs aandacht gevraagd voor de rechtspositie en rechtsbescherming van de belastingplichtigen en informatiehouders die krachtens DAC7 gehouden zullen gaan worden informatie te gaan vertrekken. 

Gelet op de ruime formulering en toepasselijkheid van de richtlijn is het terecht dat de richtlijn nu al kritisch onder de loep wordt genomen. Immers, het is het van groot belang dat de rechtszekerheid van belastingplichtigen en het gelijke speelveld niet onevenredig in het geding komt ten gevolge van deze nieuwe informatieverplichtingen. Gedegen rechtsbescherming voor zowel de platformexploitant, als de belastingplichtige wiens gegevens worden gedeeld, is hierbij essentieel. Welke mogelijkheden heeft een belastingplichtige bijvoorbeeld zich te verzetten tegen een exploitant die onterecht informatie deelt met de fiscus? Of wat te doen wanneer de informatie die gedeeld wordt onjuist is? En kan een exploitant een informatievordering weigeren met een beroep op artikel 6 EVRM, wanneer mogelijk boetes in het geding zijn?

Wij houden de ontwikkelingen nauwlettend in de gaten. Heeft u vragen, schroom dan niet contact met ons op te nemen.